poniedziałek, 1 czerwca 2009

POEZJA --> Dusz poczekalnia

Dusz poczekalnia

Dusza,
jak rzeźba z papieru.
Tak trudno ją ukształtować,
jakże łatwo zniszczyć,
zgnieść, zdeptać,
przedziurawić…
I siedzą tak
dusze zdeptane,
zgniecione i dziurawe,
na krzesłach z myśli stworzonych.
Siedzą i czekają
na lekarza,
który rozprostuje
i sklei je wszystkie.
Czy doczekają się?
Tak,
dopiero wtedy, gdy sami się wyleczycie,
Ludzie.